ارائه ساختاری مناسب برای انتخاب و ترکیب سرویسها بصورت خودکار مبتنی بر معماری سرویسگرا

معماری سرویس گرا رهیافتی است برای ساخت سیستم های توزیع شده که کارکردهای نرم افزاری را در قالب سرویس ارائه می کند. این سرویس ها، هم توسط دیگر نرم افزارها قابل فراخوانی هستند و هم برای ساخت سرویس های جدید مورد استفاده قرار می گیرند. این رهیافت برای یکپارچه سازی فناوری ها در محیطی که انواع مختلفی از سکوهای نرم افزاری و سخت افزاری وجود دارد، ایده آل است. سیستم ها و برنامه های کامپیوتری ناهمگن ممکن است متعلق به سازمان های مستقل از یکدیگر باشند و به این ترتیب معماری سرویس گرا، سازمان ها را قادر می سازد که به سهولت بر اساس استانداردهای تعیین شده و با تعیین قراردادهایی بر اساس همین استانداردها، از سرویس های سایر سازمان ها استفاده نمایند. در واقع معماری سرویس گرا یک راه حل مناسب برای ترکیب سرویس ها جهت رسیدن به سرویس مورد نظرست بگونه ایکه هر یک از اجزاء آن بتواند به صورت اتصال سست عمل نماید. به همین جهت نحوه ترکیب سرویس ها تا رسیدن به خدمت مورد نظر کار حیاتی برای این نوع معماری است. امروزه بدین گونه عمل می شود که کلیه مراحل تولید یک سرویس مرکب از نقطه شروع، که همان سفارش اولیه مشتری است، تا نقطه پایان، که همان سرویس مرکب مقتضی است، به صورت دستی و با مشورت یک متخصص مرتبط امکان پذیر باشد. این روش موجب بوجود آمدن مشکلاتی از قبیل اتلاف وقت در هر یک از اجزاء آن ازجمله زمان جستجوی سرویس و زمان ترکیب سرویس می شود. در این پایان نامه چارچوبی برای تحقق جستجوی سرویس های منفرد و ترکیب بهینه آن ها به صورت کاملاً خودکار بر مبنای سفارش مشتری ارائه می گردد، به کمک این چارچوب می توان ترکیب سرویس هایی که دارای ویژگی های متعدد است، به صورت بر خط و پویا برای رسیدن به نیاز مشتری در حداقل زمان انجام داد.